2006 yılı finali. Barcelona'ya şampiyonluğu getiren anlardan biri. Şimdi Belletti Chelsea'da. Bugün Nou Camp'a geri dönüyor. Böyle dönüşler futbolu daha da güzel kılıyor. Eskinin hatırlanması, anıların tazelenmesi adına. Bilmiyorum Barca taraftarı neler hissediyor onun için. Ama misal ben yine bir sağ bekten örnek vereyim.
Cihan Haspolatlı. Son senesinde özellikle yedi bitirdi bizi. Ama bugün Konyaspor ile çıkıp gelse Sami Yen'e kimse onun hakkında kötü bir şey demez. 2006 yılı şampiyonluğu akıllara gelir. 2005 yılında zoraki sağ bek oluşu,milli takıma çıkışı. Veya kapalı'nın önüne 3 kere çağrılışı. Beşiktaş maçında kaçırdığı gol akla gelir mesela. O zaman ne saydırdık ona. O çıktı oyundan yerine Kabze girdi sonra. Şimdi o maçı hatırlatan birine nasıl kızılır.
İspanya'ya geri dönelim. Bugün Belleti sahaya çıkacak. O çıkınca 17 Mayıs 2006'ı hatırlamayan olacak mı Nou Camp tribünlerinde? Yoksa İspanya'da da tribünler sadece günü mü düşünüyor?O zaman niye bu kadar hevesle maçlara gidiliyor. Maça gidilen her gün kutsaldır, oynanan her maç kutsaldır. Yaşanan her anı kutsaldır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder